اثر تمرین مقاومتی بر اسپرماتوژنز و هورمون های تولید مثلی رت های نر

مطالعات زیادی در مورد اثرات تمرین استقامتی بر سیستم تولید مثل مردان وجود دارد. به هرحال، در مطالعات محدودی اثرات تمرین مقاومتی بر باروری و سیستم تولید مثلی مردان بررسی شده است. بنابراین، هدف این مطالعه بررسی اثرات تمرین مقاومتی بر کارکرد تولید مثل مردان بود. مواد و روش ها: 20 سر رت نر نژاد اسپراگ دالیبه طور تصادفی به دو گروه 10 تایی کنترل و تمرین مقاومتی تقسیم شدند: گروه تمرین مجبور به انجام فعالیت مقاومتی بودند. برنامه ی تمرین مقاومتی بین 40-30 دقیقه در روز، 5 روز در هفته و به مدت 8 هفته بود. بعد از 8 هفته برنامه تمرینی رت ها در گروهای مجزا بیهوش شدند و نمونه گیری انجام شد. عملکرد هورمونی و منی شناسی تمام رت ها ارزیابی شد. یافته ها: بعد از 8 هفته تمرین، رت های تمرین کرده کاهش معنی داری را در نمرات اسپرماتوژنز در مقایسه با رت های گروه کنترل نشان دادند (05/0>p). همچنین، در پایان 8 هفته تمرین شدید در سطوح سرمی هورمون های تستوسترون، lh، fsh و پرولاکتین تغییر معناداری مشاهده نشد (05/0>p). نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد می کند که تمرین مقاومتی شدید (حتی برای کوتاه مدت) ممکن است دارای اثرات تنظیمی منفی بر سیستم تولید مثلی جنس مذکر باشد که این تغییر مستقل از تغییر در عملکرد محور هیپوتالاموس/ هیپوفیز/ بیضه است.